وابستگی متقابل ایران و امارات
وابستگی متقابل ایران و امارات
آزاده بابایینژاد
درست همان زمانی که شیخ زاید بنسلطان آلنهیان حاکم امارات در کاخ باشکوهش، خوان کارلوس پادشاه اسپانیا و هیات بلندپایه همراهش را به حضور پذیرفته و به گرمی از آنها استقبال میکرد، کمی آن سوتر «شیخ محمد بنراشد»، وزیر امورخارجهاش، میزبان محمدجواد ظریف و همراهانش بود که برای شرکت در دومین نشست کمیسیون مشترک عالی اقتصادی ایران و امارات به ابوظبی رفته بودند.
در پایان این نشست که امضای هشت سند و توافقنامه را بههمراه داشت، وزیرخارجه امارات با حضور در یک کنفرانس خبری، نتایج نشست مذکور را مثبت ارزیابی کرد و گفت: «دو کشور ایران و امارات روابط دیرینه و تاریخی با یکدیگر دارند که بر پایه احترام متقابل و همکاری مشترک استوار است و امنیت و استقرار منطقه خلیج (فارس) در سایه حکمرانی مدبرانه دو کشور امکانپذیر است. او از رویکارآمدن دولت میانهروی حسن روحانی و بهدنبال آن ازسرگیری گفتوگوهای 1+5 با ایران ابراز خرسندی و آرزو کرد که منطقهای خالی از سلاحهای کشتارجمعی داشته باشیم. شیخ محمد بنراشد گفت نتیجهبخشبودن گفتوگوهای غرب با ایران یعنی لغو تحریم و به مجرد تحقق این مهم بخش خصوصی خارجی بهشدت به سرمایهگذاری در ایران تمایل دارد.
به گفته آگاهان سیاسی و اقتصادی، سفر هیات ایرانی به امارات از چند منظر قابل بررسی است:
1) بر پایه گفته وزیرخارجه امارات این کشور به ایران بهعنوان یک شریک استراتژیک در منطقه مینگرد و گرچه ابوظبی عضو شورای همکاری کشورهای حوزه خلیجفارس است و با پنج عضو دیگر این شورا همکاری نزدیک دارد ولی در ارتباط با ایران که هسته و علت اصلی تشکیل این شورا بوده ، باید با هماهنگی سایر اعضا اقدام کند ولی امارات بیاعتنا به سایر اعضا، همکاری تجاری با ایران دارد که همین مساله خشم برخی کشورهای حاشیه خلیجفارس را در پی داشته است.
2) امارات نیک میداند که حلوفصل اختلافاتش با ایران تنها از راه گفتوگو امکانپذیر است از اینرو آنها میخواهند با انجام دیدارهای مشترک سطح این اختلافها را به حداقل برسانند زیرا کوچکترین اقدام هیجانی و نسنجیده از سوی دولت ابوظبی، یعنی خروج سرمایههای هنگفت ایرانیها از این کشور رو به رشد و این دقیقا پاشنه آشیل اماراتیهاست.
3) مساله جزایر سهگانه ایرانی در دهانه تنگههرمز همچنان یکی از موارد مورد مناقشه میان دو کشور است. جزیره ابوموسی بهصورت مشترک توسط ایران و امارات نظارت و اداره میشود. در همین راستاست که روزنامه الحیات مدعی شده که تهران از سال 92 به اینسو گامهایی را در جهت اعمال نفوذ بیشتر و کنترل یکسویه بر این جزیره برداشته است.
باید گفت که سرمایهگذاران ایرانی نزدیک10هزار شرکت کوچک و بزرگ را در امارات اداره میکنند و داد و ستدهای تجاری و مبادله کالا بین ایران و امارات از سال 2005 تا 2009 سهبرابر شده و به سقف 12میلیارددلار آمریکا رسیده است.
از همین روست که مجله معتبر «اکونومیست» در سال 2007 رسما اعلام کرد ایرانیها با آوردن 760میلیوندلار به خاک امارات، پنجمین سرمایهگذار بزرگ در این کشور بودهاند.
عمده سرمایهگذاری ایرانیان در بخش مسکن دوبی بوده اما بحران مالی «والاستریت» در اواخر سال 2008 میلادی و برخی رفتارهای غیردیپلماتیک اماراتیها با این سرمایهگذاران ثروتمند ایرانی، موجب خروج سرمایههای ایرانی از خاک امارات به مقصد ترکیه و عمان شد و عملا دیدیم که در آن برهه چگونه بازار بورس دوبی و در سطحی وسیعتر، اقتصاد این کشور در آستانه ورشکستگی قرار گرفت.
در سالهای اخیر شاهد رونق دوباره روابط ایران و امارات هستیم که آهنگی روبهرشد دارد و این یعنی وابستگی همزمان این دو کشور به هم. در پنج سال گذشته حجم روابط دوجانبه به پنجمیلیارددلار رسیده بوده، اما اکنون به 15میلیارددلار بالغ میشود.
کارشناسان اقتصادی میگویند در برههای که ازسرگیری دوباره گفتوگوهای غرب با ایران در حد گمانهزنی قرار داشت، امارات به ایران کالاهای اساسی صادر میکرد که غربیها از آن بهعنوان دورزدن تحریمها یاد میکنند.
بههرروی ظریف به امارات سفر کرد و از همتای اماراتیاش دعوت کرد که به ایران سفر کند و او هم پذیرفت. این دیدوبازدید قطع به یقین به گسترش همکاریها سیاسی و بهویژه اقتصادی منجر خواهد شد که برای هر دو کشور آن هم در برهه کنونی نیاز مشترک به شمار میآید.
منبع : روزنامه شرق
تا کنون برای این پست دیدگاهی ثبت نشده است.