ظرفیت‌های تجارت با امارات

13 مرداد 1399 426 بازدید

ایران و امارات در طول ادوار و سالیان متمادی شریک­های اصلی تجارت با یکدیگر بوده­‌اند. ایران طی آمار گمرک دوبی، ششمین شریک تجاری امارات پس از هند، عراق، سوئیس، عمان، چین می­باشد و امارات طی آخرین آمار که مربوط به چهار ماه گذشته است دومین شریک تجاری ایران پس از چین می­باشد.

ایران و امارات با 13/4 میلیارد دلار تجارت طی 12 ماه سال 98 پس از چین مهمترین همکاری تجاری را با یکدیگر داشته­ اند. واردات ایران در سال 1391 از امارات از 17 میلیارد دلار تا کنون با حدود 9 میلیارد دلار روند کاهشی داشته و صادرات به امارات از 3/5 میلیارد دلار در سال 91 تا سال 96 با حدود 6/7  میلیارد دلار روند افزایشی و پس از آن روند کاهشی در سال­های بعد از آن را داشته است که در سال 1398 میزان صادرات طی 12 ماه سال 98، 4/5 میلیارد دلار بوده است.

امارات با 261 میلیارد دلار واردات، اولین کشور و بین 10 کشور همسایه با 261 میلیارد دلار ظرفیت جذب کالاهای مختلف، مهمترین کشور هدف صادراتی ایران می­باشد. پس از آن روسیه با 238 و ترکیه با 223 میلیارد دلار قرار دارند.

امارات ظرفیت جذب و پتانسیل صادراتی حداقل 11 میلیارد دلار کالا از ایران را دارد.

در 3 ماهه سال 99 بیشترین میزان کالای کشاورزی صادراتی به کشور امارات صادر شده و پس از آن مواد معدنی و پتروشیمی قرار داشته­‌اند.

با وجود همه تحریمها، امارات بهترین سکو صادراتی کشور بویژه در مورد محصولات کشاورزی بوده و با توجه به ادامه تحریم­ها در زمینه­‌های دیگر، مناسب­‌ترین کشور برای فعالیت مذکور می­باشد. میزان صادرات محصولات کشاورزی در طول سالیان، بین 8 تا 15 درصد از کل صادارت به کشور امارات را شامل می­شود.

سخت­گیری­هایی در خصوص حسابهای بانکی بعضی از ایرانیان در دوبی وجود دارد، لیکن بخشی از آن به موارد تحریم و بخش دیگر به علت عدم رعایت قوانین بانکی و یا شرکتی کشور امارات است لیکن از منظر اینجانب با فعالیت پویا و همه جانبه کنسولی ایران در دوبی و وزارت خارجه لازم است که با دیپلماسی فعال اقتصادی در خصوص همکاری با امارات در همکاری با سازمان توسعه تجارت و اتاق مشترک اقداماتی انجام پذیرد تا مشکلات در خصوص مسدودی حسابهای بانکی ایرانیان با روند فزاینده مواجه نگردد.

با وجود ادامه تحریمها و نگرانی نسبت به پاندمی کرونا، امکان افزایش حجم صادرات بویژه در خصوص صادرات محصولات غذایی و کشاورزی وجود دارد و مشکلات موجود در عرصه صادرات محصولات کشاورزی، که لازم است به جد مورد بررسی و اقدام قرار گیرد. فهرست این مشکلات در ذیل آمده است:

  • تصمیمات خلق الساعه در اتاق­های دربسته
  • برگشت ارز حاصل از صادرات
  • چند نرخی بودن ارز
  • کمبود امکانات لازم برای حمل و نقل کانتینر یخچال­دار
  • کمبود اطلاعات از بازارهای هدف
  • سهم بالای ضایعات
  • حمل و نقل جاده­ای نامناسب
  • انبار و سردخانه ناهمگون
  • عرضه در بسته­‌بندی نامناسب
  • تاخیر در ترخیص
  • هزینه­‌های بالای حمل و نقل
  • بسته­‌بندی و برندسازی بین المللی

بخشی از مشکلات مذکور به صادرکنندگان و بخش عمده دیگر مربوط به قوانین و بخشنامه و آئین‌­نامه­‌هایی از جنس خودتحریمی است که آن قوانین، بدون بررسی و مشورت با بخش خصوصی بویژه اتاق بازرگانی و اتاق مشترک می­باشد. لیکن با وجود همه مصائب، با توجه به افزایش و تعدد بازیگران حوزه صادرات محصولات کشاورزی به امارات، چشم­‌انداز صادرات محصولات کشاورزی مثبت می­باشد.

آمار صادرات رسمی میوه و تره‌­بار کشور امارات طی سالهای 1397 و 1398 به ترتیب 158 و 221 میلیون دلار بوده و بشدت جا دارد تا این میزان به حداقل یک میلیارد دلار در سال با روند افزایش حداقل 20% در سال افزایش یابد، از آنجا که امارات هاب منطقه­‌ای توزیع محصولات میوه و تره بار به شمال آفریقا و کشورهای دیگر حوزه خلیج فارس و بویژه عربستان عمل می­نماید.

ضروری است مشکلات این حوزه با فعالیت و همکاری مداوم وزارت خارجه، سازمان توسعه تجارت، اتاق ایران و اتاق مشترک با طرف­های اماراتی به جد مورد مذاکره قرار گیرد و ارتباط با این کشور مهم منطقه­‌ای که چشم انداز رشد پیشرفت آن بشدت چشمگیر است بصورت روزافزون تداوم یابد و این همکاری برای فعالیت بهتر اقتصادی کشور بسیار پر اولویت می باشد.

فرشید فرزانگان

رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و امارات